Kortademig, hijgend, lichamen door elkaar geschud door een onoverwinnelijke polsslag, over een muziek die zich van de ene kust naar de andere verspreidt en ons vertelt over de wereld, helder, heel, met een verbluffende schoonheid.

Dierlijk, wulps, oorlogszuchtig, sensueel, beschouwend, deze energie is vooral de energie van de opstand en van de absolute inzet. Het vangt emoties, verstoort overtuigingen, onthult onze diepgang.

Fela geeft ons, met zijn adem en zijn ademhaling, een chaos die je moet doorkruisen om in onszelf de kracht van onze eigen individuele vrijheid te ontdekken.

Wat hebben we te zeggen, wat hebben we te weigeren, vandaag de dag, in deze wereld die trilt van angst en die zich steeds meer afsluit?